over ons


 

  SERGE STAM (1947) zoon van Otto Stam
  
Na zijn opleiding HBS vertrekt hij, al jong gegrepen door de vioolbouw, in 1965 naar de fameuze vioolbouwschool in Mittenwald (Duitsland). Na 4 jaar sluit hij deze opleiding met het gezellen examen af.
In de jaren die volgen werkt hij afwisselend bij zijn vader, bij Rene Morizot in Mirecourt in 1971 (Frankrijk) en bij Bernard Millant in Parijs in 1972. Bij deze laatste meester wordt ook zijn belangstelling voor de bouw en expertise van strijkstokken gewekt.
Vanaf 1972 werkte hij samen met zijn vader tot deze in 1979 moet stoppen. Sindsdien leidt hij het bedrijf samen met zijn vrouw Jacqueline.
In 1991 deed een verhuizing naar de huidige locatie aan de Maliebaan recht aan de eisen die zij stellen betreffende atelier en winkel.

Serge Stam is lid van de Nederlandse Groep van Viool-en strijkstokkenmakers en, mede door het internationale karakter van zijn metier, tevens lid van de Entente Internationale des Luthiers et Archetiers d’art.
Zijn brede kennis op het gebied van zowel nieuwbouw als oude instrumenten vormt een zeldzame combinatie in het vak.
Hij is beëdigd expert/taxateur (tegenwoordig : register-taxateur) en werd gevraagd als jurylid bij de belangrijkste concoursen op vioolbouwgebied, o.a. Triennale A.Stradivari in Cremona (1997), Concours Etienne Vatelot in Parijs (2004) en het vioolbouwconcours van Mittenwald (2005 en 2014).

  JACQUELINE STAM-UIJTENHAAK (1951)

Jacqueline Stam, echtgenote van Serge Stam, is degene die sinds 1979 de dagelijkse gang van zaken binnen het bedrijf organiseert. Zij is opgeleid tot muziekbibliothecaris en heeft in de loop van de jaren een grote know-how van ons bedrijf en van onze clientele opgebouwd.

 

 

 

 

  OTTO STAM (1913 – 1983) ….. eigenzinnig en artistiek…..
  
Otto Stam is grondlegger van de firma. Hij groeide op in Kampen, kreeg enige jaren cello onderricht in Zwolle en volgde de opleiding aan de kunstacademie van Antwerpen.
In 1936 begint Otto Stam een vioolbouwatelier aan de Lange Smeestraat in Utrecht, in de oorlog verhuist hij naar de Zadelstraat. Dit atelier, op zolder, vormt voor sommigen nog steeds een speciale herinnering.
De eerste jaren vindt hij nog veel tijd voor het schilderen en voor de bouw van nieuwe instrumenten. Naarmate de jaren verstrijken nemen restauratie en de in/verkoop van oude instrumenten een steeds grotere plaats in. Desondanks blijft de passie voor nieuwbouw, met veel mooie instrumenten als resultaat.
In 1956 wordt een viool op het concours van Pegli (Italië) bekroond met een gouden medaille. Een altviool wordt eveneens in Italië (Ascoli Piceno) met een zilveren medaille gewaardeerd (1959).
Otto Stam verhuist in 1963, intussen full time bijgestaan door zijn vrouw, naar het Lucasbolwerk. Hij blijft, vanaf 1972 samenwerkend met zijn zoon Serge, actief tot 1979.
Gezondsheidsproblemen maken later activiteiten in de vioolbouw onmogelijk en hij keert terug naar zijn andere grote liefde: het schilderen. 
Hij overlijdt in 1983.